Następujące stany medyczne są przeciwwskazaniem do drenażu limfatycznego. Do stanów tych należą: nieleczona zastoinowa niewydolność serca, sepsa i nieleczone zapalenie tkanki łącznej. Te stany mogą prowadzić do poważnych skutków ubocznych i mogą ograniczać korzyści płynące z drenażu limfatycznego. Aby zapobiec powikłaniom, przed poddaniem się drenażowi limfatycznemu należy skonsultować się z lekarzem.
Zastoinowa niewydolność serca
Chociaż drenaż limfatyczny jest ogólnie bezpieczny, istnieją pewne okoliczności, w których może być szkodliwy dla pacjenta. Istnieją dwa ogólne rodzaje przeciwwskazań – ogólne i szczegółowe. Przeciwwskazania ogólne dotyczą wszystkich obszarów ciała, natomiast przeciwwskazania szczegółowe dotyczą szyi i głębokich obszarów miednicy. Zostały one omówione oddzielnie w kolejnych rozdziałach. Istnieją również przeciwwskazania względne, które lekarz może uchylić. Na przykład ostry stan zapalny, spowodowany przez wirusy lub bakterie, może zakłócić drenaż limfatyczny. Stany te mogą rozprowadzać toksyny po całym organizmie, dlatego najlepiej odczekać kilka dni przed poddaniem się manualnemu drenażowi limfatycznemu.
Kolejnym przeciwwskazaniem do manualnego drenażu limfatycznego jest zastoinowa niewydolność serca. Pacjenci z zastoinową niewydolnością serca nie powinni poddawać się manualnemu drenażowi limfatycznemu, ponieważ może on zbytnio obciążać serce. Ponadto pacjenci z zastoinową niewydolnością serca nie powinni poddawać się manualnemu drenażowi limfatycznemu, jeśli cierpią na ostry cellulitis, który jest zapaleniem skóry wywołanym przez bakterie. Ten rodzaj infekcji może prowadzić do sepsy, jeśli nie jest leczony.
Istnieje kilka czynników, które mogą przyczynić się do zastoinowej niewydolności serca. Układ limfatyczny jest jednym z najważniejszych układów naczyniowych w organizmie. Odgrywa ważną rolę w gojeniu się serca i transportuje komórki macierzyste do miejsc urazu. Pomaga również w modulacji układu odpornościowego. Wiele objawów związanych z niewydolnością serca jest spowodowanych przez układ limfatyczny. Ponadto, funkcja limfatyczna jest implikowana w kardiorenalnych comorbidities, takich jak cukrzyca II, zapalenie i niewydolność krążenia.
Manualny drenaż limfatyczny jest bezpieczną metodą leczenia obrzęków. Znalazł zastosowanie w różnych schorzeniach, m.in. u pacjentów po operacjach plastycznych, po mastektomii. Technika ta łagodzi również bóle głowy, migreny i bóle nerwowe. Chociaż manualny drenaż limfatyczny jest ogólnie bezpieczny, niektóre schorzenia mogą uniemożliwiać jego stosowanie.
Osoby z niewydolnością serca powinny skonsultować się z lekarzem przed poddaniem się drenażowi limfatycznemu. Wynika to z faktu, że podwyższona objętość w prawym przedsionku powoduje wzrost ciśnienia w prawym przedsionku. Nie ma to jednak znaczenia klinicznego.
Cellulitis
Drenaż limfatyczny to technika, w której płyn limfatyczny jest przesuwany wzdłuż skóry i podskórnych kolaterali. Procedura ta pomaga oczyścić zator poprzez przemieszczanie płynu wzdłuż gradientu proksymalnego do dystalnego. Technika ta jest przeciwwskazana u pacjentów z aktywnymi infekcjami bakteryjnymi.
Cellulitis może być spowodowany przez różne infekcje bakteryjne, w tym erysipelas. To zakażenie bakteryjne jest spowodowane procesem zapalnym, który prowadzi do powstania blaszki zapalnej. Zakażenie zwykle ustępuje samoistnie, ale u niektórych pacjentów może być powikłaniem. Fizjoterapia i terapia uciskowa mogą pomóc w zapobieganiu nawrotom.
Sepsa
Drenaż limfatyczny może pomóc w drenażu tkanek, ale istnieją pewne przeciwwskazania do tego zabiegu. Osoby z niektórymi stanami, takimi jak obrzęk serca lub aktywna niewydolność nerek, nie powinny poddawać się manualnemu drenażowi limfatycznemu przez co najmniej dwa miesiące. Pacjenci powinni być stabilni medycznie i wolni od infekcji. Przeciwwskazaniem jest również gorączka.
Osoby z sepsą powinny zachować szczególną ostrożność podczas wykonywania drenażu limfatycznego. Zakażenie może się szybko rozprzestrzeniać, gdy uwięziony płyn stanowi żyzne podłoże dla zarazków. Dotknięta skóra będzie czerwona, obrzęknięta i ciepła w dotyku. Nieleczona infekcja może rozprzestrzenić się do krwiobiegu, wywołując sepsę, która jest stanem zagrożenia życia. Jeśli sepsa się rozwinie, odpowiedź immunologiczna organizmu może uszkodzić własne tkanki, co wymaga natychmiastowej pomocy medycznej.
Sepsa jest zagrażającym życiu powikłaniem układu odpornościowego, które dotyczy wielu narządów i układów tkankowych. Objawy sepsy obejmują dysfunkcję narządów oraz szybką zachorowalność i śmiertelność. Nadaktywna odpowiedź immunologiczna odgrywa kluczową rolę w sepsie, a nadmierny stan zapalny dotyka wielu tkanek. Poprawiając przepływ komórek limfatycznych do krwiobiegu, można zmniejszyć stan zapalny i rozpocząć leczenie organizmu.
Poza sepsą, inne stany chorobowe mogą również wpływać na drenaż limfatyczny, dlatego istotne jest, aby znać przeciwwskazania przed poddaniem się zabiegowi. Pacjenci cierpiący na ostrą niewydolność nerek, ostrą niewydolność serca lub aktywne krwawienie powinni skonsultować się z lekarzem przed poddaniem się drenażowi limfatycznemu. Jeśli pacjent doświadcza zwiększonego bólu, powinien zaprzestać stosowania drenażu limfatycznego. Po ustaleniu przyczyny bólu może wznowić drenaż limfatyczny.
Pomimo tych środków ostrożności, drenaż limfatyczny jest często zalecany osobom cierpiącym na poważne choroby, takie jak sepsa. Układ limfatyczny jest pierwszą linią obrony przed chorobami. Zawiera wiele białych krwinek, które filtrują krew i usuwają chorobotwórcze zarazki. Manualny drenaż limfatyczny może być również pomocny dla osób cierpiących na obrzęk limfatyczny. Stan ten dotyczy twarzy, szyi, górnej części ramion i tułowia.
Nieleczona zastoinowa niewydolność serca
Pomimo wielu korzyści płynących z drenażu limfatycznego, nieleczona zastoinowa niewydolność serca jest poważnym przeciwwskazaniem do wykonania drenażu limfatycznego. Wynika to z faktu, że pacjenci z niewydolnością serca mogą wymagać hospitalizacji. Ponadto obrzęk płuc może powikłać drenaż limfatyczny.
U pacjentów ze schyłkową niewydolnością serca wskazana może być interwencja operacyjna w celu przeszczepienia serca. Kryteria wyboru pacjenta do przeszczepu serca obejmują na ogół ciężkie objawy, ograniczenia funkcjonalne i niepokojące rokowanie. Pacjenci z oporną na leczenie niewydolnością serca często wymagają mechanicznego wspomagania lub dożylnego podawania środków inotropowych.
Celem leczenia niewydolności serca w stadium C jest poprawa objawów, uniknięcie hospitalizacji z powodu zaostrzenia niewydolności serca oraz zapobieganie przedwczesnemu zgonowi. Pacjenci z niewydolnością serca w stadium C powinni kontynuować działania profilaktyczne, które były skuteczne w stadiach A i B. Powinno to zapewnić dalszy sukces.
Podobne tematy